Statutair bestuurders van vennootschappen kunnen in beginsel zonder preventieve ontslagtoets worden ontslagen en herstel van hun arbeidsovereenkomst kan door de rechter niet worden uitgesproken.[1] Als een statutair bestuurder zonder redelijke grond wordt ontslagen of als een werkgever zich ernstig verwijtbaar heeft opgesteld in verband met het ontslag, is de billijke vergoeding dus de belangrijkste strohalm voor de bestuurder. Maar hoe moet deze vergoeding worden begroot?

De wetgever heeft hiervoor relatief weinig handvatten gegeven. In de New Hairstyle-beschikking heeft de Hoge Raad meer duidelijkheid verschaft over de begroting van de billijke vergoeding. In dit artikel wordt aan de hand van een rechtspraakonderzoek bekeken hoe de billijke vergoeding sinds deze beschikking uitpakt voor de statutair bestuurder.

Lees het gehele artikel via deze link.