Blurring boundaries in TMT

Diverse beursgenoteerde ondernemingen kochten de afgelopen tijd de muziekrechten van wereldsterren zoals Bob Dylan en Taylor Swift. Het beleggen in muziek wordt gezien als investering waarbij het rendement vooral zit in de opbrengst van streams. En dat is kennelijk niet onverdienstelijk: sinds Sony in 2016 de muziekportefeuille van Michael Jackson kocht is haar aandelenkoers verviervoudigd (1).

Gelijke gevallen moeten in Nederland op grond van de Grondwet gelijk behandeld worden. Discriminatie vanwege godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. Het maken van onderscheid op de werkvloer is in sommige gevallen wel toegestaan om nadelen voor bepaalde groepen werknemers (zoals vrouwen of minderheden) op te heffen of te verminderen en gelijkheid te bewerkstelligen. Een werkgever kan op grond daarvan een voorkeursbeleid voor bepaalde groepen voeren bij het vervullen van vacatures. In deze bijdrage gaan wij in op de vereisten voor het voeren van een dergelijk voorkeursbeleid.

In “Privacy & Informatie” geven Özer Zivali en Elisabeth Thole hun kijk op de impact van de historische Schrems II uitspraak. Hoewel de uitspraak te verwachten was, zijn de gevolgen voor de praktijk ingrijpend. 

Vattenfall-innovatiemanager Michiel Sintenie en ondernemer Rutger van Zuidam lieten een blockchainhackathon uitgroeien tot een internationaal ecosysteem voor het oplossen van complexe vraagstukken. ‘Iedereen die wil bijdragen, wordt in staat gesteld mee te bouwen. Omdat partijen openstaan voor unusual suspects, krijg je oplossingen die je vooraf nooit had verwacht.’

Thuiswerken: het is en blijft voorlopig de norm. Veel werkgevers zijn dit jaar flink in de weer geweest om thuiswerken voor werknemers mogelijk te maken. Microsoft Teams-abonnementen, ergonomische bureaustoelen en extra beeldschermen zijn tegenwoordig veel geziene 'gasten' in het huiskamerkantoor. De werkgever kan onder omstandigheden aansprakelijk zijn voor schade ontstaan tijdens de uitvoering van het werk in de huiskamer, aan de keukentafel of elders in het huis waar het werk wordt verricht (de "thuiswerkplek") indien hij zijn zorgplicht schendt. In dit artikel gaan wij in op deze zorgplicht van de werkgever. Welke waarborgen biedt de wet de werknemer op dit punt? En aan welke verplichtingen moet de werkgever voldoen om aansprakelijkheid te voorkomen?

In juni 2020 publiceerde Alexander Briejer een artikel op deze website over deeltijdontslag in crisistijd, mede naar aanleiding van de aanbeveling van de Commissie Regulering van Werk om deeltijdontslag mogelijk te maken zonder preventieve toets door het UWV. Dat zou ertoe moeten leiden dat werkgevers meer ruimte hebben voor het organiseren van aanpassingsvermogen in hun organisatie. Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder en zijn veel werkgevers druk doende hun organisatie aan te passen op de gewijzigde marktomstandigheden. In die gevallen waarin baanverlies niet valt te voorkomen, zou deeltijdontslag een mogelijkheid kunnen zijn om de pijn evenredig te verdelen. De aanbeveling van de Commissie is echter nog niet opgevolgd, waardoor de preventieve toets bij deeltijdontslag door het UWV nog altijd geldt. Om die reden gaan wij in dit artikel nader in op de mogelijkheden om deeltijdontslag(en) te realiseren in een UWV-procedure.  

Software is essentieel voor de bedrijfsvoering van vele ondernemingen. Het is eerder regel dan uitzondering dat een onderneming gebruikmaakt van platforms, apps en een veelvoud aan andere software-oplossingen. Die software bepaalt dan voor een groot deel de waarde van de onderneming. Software kan worden beschermd door het auteursrecht. Het kan belangrijk zijn om ervoor te zorgen dat het auteursrecht zich binnen de onderneming bevindt, voor zover mogelijk. Anders kan de onderneming die software namelijk niet zonder meer vrijelijk gebruiken, wijzigen, of in licentie geven. Maar bevindt die software zich wel binnen de onderneming wanneer zij wordt ontwikkeld door een werknemer of in opdracht door een freelancer/andere derde?

De website zwartelijstartsen.nl bestaat sinds 2007 en is artsen en zorgverleners al jaren een doorn in het oog. De website bevat een lijst met bijna 900 namen, veelal met foto, van artsen en andere zorgverleners die "medische misdrijven" zouden hebben gepleegd. Zo vermeldt de website dat deze zorgverleners "berispt, geschorst of doorgehaald zijn" of dat zij "de wettelijke en professionele zorgplicht schenden." De Stichting Slachtoffers Iatrogene Nalatigheid-Nederland (SIN-NL) is de partij achter de website. Het bij naam noemen van artsen en zorgverleners op een zwarte lijst, en het steeds vaker voorkomende naming and shaming in het algemeen, heeft een grote, negatieve impact op het professionele- en privéleven van betrokkenen. De Stichting Stop Online Shaming (SOS) startte daarom een procedure met als doel het offline halen van de website en het overdragen van de domeinnamen.